Hoe mijn geboortetrauma weer voorbij kwam op de behandeltafel bij de cranio sacraal therapeut

Cranio Sacrale therapie heeft mijn hart veroverd. Letterlijk en figuurlijk. Letterlijk, omdat deze methodiek gebruik maakt van het magnetische veld van het hart. Figuurlijk omdat het me al zo ontzettend veel heeft gebracht, op alle lagen van mijn zijn. Kort gezegd maak je met Cranio Sacrale Therapie ruimte. En doordat er meer ruimte komt, kan je je weer vrijer gaan bewegen. Dit kan je letterlijk nemen, want op fysiek niveau ga je echt meer ruimte ervaren en kan je mobiliteit en flexibiliteit vergroten. Maar dit geldt ook absoluut voor mentaal-emotioneel en energetisch vlak. Het is dan ook vanuit mijn eigen ervaring dat ik zelf een basisopleiding Cranio Sacrale Therapie heb gedaan, omdat je er zo ontzettend veel mee kunt.

Ik zat weer immens vast

Vooral fysiek loop ik nu al maanden rond met intense pijn in mijn lijf. Met name mijn bekken en het ruggebied tussen mijn schouderbladen vragen veel aandacht. Ik als holist heb natuurlijk meteen aandacht besteed aan de diepere grondslag van dit ongemak in mijn lijf, want ik weet: de innerlijke wereld presenteert zich via het lichaam. Dus aan innerlijk werk was afgelopen maanden echt geen gebrek! Ik ben veel tegengekomen over mezelf. Ook veel geheeld. Maar toch... bleef dat lichaam maar hangen. En dus blijf ik bezig met innerlijk werk, ondersteun ik mijn systeem met homeopathie, en ga ik naar mijn favoriete en allerbeste Cranio Sacrale Therapeut. Ik moet er wel een uur voor op en neer reizen, maar het is het allemaal waard!

Diagnose op fysiek niveau

De bevindingen uit een rugscan die ik gisteren had laten maken, kon ik nu ook meenemen naar deze behandeling. De bevindingen waren: een lichte scoliose (een s-vorm in de wervelkolom), een scheve bekkenstand, een getwiste wervelkolom én (alsof dat nog niet genoeg is) een overmatige bolling in de hoge wervelkolom. Tsja, op zich best begrijpelijk dat ik dan last ervaar. Echter... blijf ik erbij dat dit een presentatie is van innerlijke processen. En deze hele scheve constitutie moet er al heel lang zijn. Dus waarom zou ik dan nu 'pas' sinds een aantal maanden zo'n last hebben, terwijl ik daarvoor fysiek echt goed in mijn vel zat? Puur fysieke behandeling zat er dus absoluut niet in voor mij. Het fysieke element verdient wél aandacht, maar dan wel integraal in mijn hele holistische Zijn.

Ik mocht weer op de behandeltafel

Vandaag was het dus weer tijd om ruimte te maken. Want alle ruimte die ik heb gemaakt door het innerlijke werk (opstellingen, ademwerk, heel veel inner journeys, connecten met mijn voorouderlijnen, verdieping in mijn familiesysteem, oorsprong en generationele trauma's) had het nog steeds niet opgeleverd dat ik weer pijnvrij was. Dus ik mocht weer naar Erma, zo heet ze.

Altijd direct als ik op de behandeltafel lig en zij haar handen onder mijn benen legt voel ik: oke, we zijn begonnen! Je moet weten dat ik heel erg waarneem middels mijn gevoel. Dus alles, nou bijna alles, wat er in mij gebeurt, voel ik tot op celniveau. Ik voel de stroming door mijn lijf. Ik voel waar het blokkeert en ik voel wat met wat samenhangt. Zo voelde ik dat de pijn in mijn bekken samenhangt met de pijn tussen mijn schouders, want precies dezelfde sensaties maakten zich kenbaar in beide gebieden. En dat is ook wel logisch, want zo boven, zo onder. Dus deze twee gebieden spiegelen elkaar.

Toen ze bij mijn bekken verder ging, voelde ik het nog nadrukkelijker. Maar ook voelde ik mijn hoofd. En ik heb echt bijna nooit hoofdpijn, moet je weten! Dus als ik mijn hoofd voel, zegt dat veel! En ik voelde mijn hoofd, enorm. Alsof er een slof om mijn hoofd heen gevouwen zat, die over mijn hele hoofd een druk gaf. En via die sensaties ging mijn onderbewustzijn spreken (Zo werkt dit bij iedereen. Het onderbewustzijn communiceert via je lijf in sensaties, houding, beweging). En nu ik deze fysieke sensaties kon voelen, kwam meteen de begrijpelijke taal erbij.

Diepgaande inzichten

Mijn aandacht werd gebracht naar mijn geboorte. Mijn geboorte is traumatisch geweest in de zin dat de bevalling niet vorderde en er in het ziekenhuis besloten werd dat ik gehaald moest worden. Mijn moeder was al aan het bevallen, maar om welke reden dan ook, vond de gynaecoloog het nodig om me zo snel mogelijk die baarmoeder uit te helpen. En dat moest ook nog eens binnen korte tijd, want hij had nog een afspraak.. Ja, zo ging dat.. gaat dat nog steeds, helaas. Ik ben dus geholpen met de zogeheten vacuümpomp, waarmee ik met een buitenstaande kracht uit het geboortekanaal ben getrokken. Vanuit het perspectief van mij als baby, kon ik dus niet mijn eigen beweging maken, niet mijn eigen tempo bepalen om geboren te worden. Daarmee is toen al een patroon geïnstalleerd in mij: 'kom maar op, dit doen we wel even snel'. Het gevoel van 'schouders eronder en gaan met die banaan' is mij dan ook op het lijf geschreven.

Het gevoel wat ik op de behandeltafel ervoer van de slof om mijn hoofd kon ik direct linken aan de dagen die ik als pasgeboren baby verder heb ervaren. Mijn moeder had namelijk tijdens haar bevalling/mijn geboorte een specifiek griepvirus (zo bleek later). En dat resulteerde er bij mij in dat ik een virale meningitis had opgelopen, ofwel een hersenvliesontsteking. Dit is een spannende periode geweest, want het was niet duidelijk of ik dit zou overleven. Dat geeft iets aan over de impact die het had op mijn lichaam, leven, maar ook mijn innerlijke wereld. Want ook hiermee ontwikkelde ik natuurlijk overtuigingen en patronen. Zo leerde ik al direct om te vechten voor mijn leven, en die strijdlust zie ik mijn hele leven al terug. Niet alleen slecht hoor, want ik heb er ook verdomd veel mee bereikt.

Enfin, dit gevoel beleefde ik nu dus ook weer, waardoor ik volledig begreep waar mijn systeem nu op de behandeltafel mee aan het werken was. Ik was weer bij mijn geboorte, het geboortetrauma en geboortepatronen die daarop volgden. En dus, hebben de klachten en processen waar ik nu mee te maken heb, te maken met mijn geboortepatronen!

Helen op alle lagen

Terwijl Erma mij aan het behandelen was en dus mijn lichaam steeds uitnodigde om ruimte te maken, haar eigen beweging weer te maken en haar natuurlijke ritme weer te hervinden, voelde ik op alle lagen dat mijn systeem aan het helen was. Ik bewoog door de pijn heen, kon fysiek voelen wat er gebeurde, kon inzicht verkrijgen in de oorsprong, mocht mijn eigen tempo weer bepalen en volledig de ruimte innemen. En toen snapte ik het ineens allemaal.

Afgelopen dagen had ik namelijk nadrukkelijk ervaren dat ik me heel langzaam moest bewegen. Fysiek langzaam bewegen. Ik wilde yoga oefeningen doen om mijn lijf wat los te maken, en als ik dat maar een fractie te snel deed, schoot mijn lichaam letterlijk in de kramp. Dus dit keer even niet 'schouders eronder en gaan met die banaan'. Maar vertragen, vertragen, vertragen. En heel bewust mijn lijf volgen, verzachten en meebewegen. Stapje voor stapje. Met beleid. Zonder beunhazen.

Het inzicht

En nu kwam het dus helemaal samen. Bij mijn geboorte had ik niet mijn eigen tempo mogen bepalen, maar moest ik er gewoon zo snel mogelijk zijn. De regie werd overgenomen en ik werd geforceerd in mijn proces. Door mijn leven heen ben ik me in een rap tempo gaan bewegen, om alles bij te proberen houden, om niet achterop te raken, om te voldoen aan 'de maat'. Ik doe veel in mijn leven met volle overtuiging: ik zet mijn zinnen ergens op, ik maak een korte strategie en ik knal erdoorheen, en behaal succes. Prachtig toch?! Ja en nee, want ik betaal er wel een prijs voor.

En dat is precies wat mijn systeem nu aangeeft. Het wordt voor mijn voeten geworpen (of in mijn lijf aangewezen): hierin mag je nu weer een stukje helen. Door te gaan voelen wat jouw ritme is. Door op jouw eigen tempo te gaan bewegen. Door heel nauw verbonden te zijn met je lijf, je verlangen, je intentie, terwijl je beweegt. En te leren dat niet alles altijd vol, hard, en rechtdoor moet. Maar dat het ook in vertraging, zachtheid en soms een omweggetje mag.

Dus mijn nieuwe mantra is nu: haast je langzaam.

Wil jij ook ruimte maken middels cranio?

Ik heb zelf een Cranio cursus gevolgd bij mijn Cranio Sacrale Therapeut. Zij is namelijk tevens eigenaar van het Cranio Sacrale opleidingsinstituut van Nederland. En ik bied dus ook behandelingen aan waar ik Cranio Sacrale Therapie in integreer. Ik noem dit de behandeltafelsessies en integreer daarin Cranio Sacrale Therapie, Reiki en intuïtieve healing. Je krijgt dan dus best of all. Het is een hele fijne manier om ruimte te maken in jezelf, blokkades los te maken en je eigen ritme te herstellen. Bovendien is het diepgaand ontspannend! Dus het is sowieso een traktatie om op de behandeltafel te mogen liggen en écht bij te komen.

Deze sessies zijn één van mijn Mini Deep Dives. Kijk hier verder en kom lekker langs voor een diepgaand helend en ontspannend proces.