Het wordt zo vaak gezegd als je niet lekker in je vel zit, of überhaupt als advies in het kader van mentale gezondheid: je moet er wel over praten. I totally disagree! Laat me je meenemen in mijn visie.
Praten over...
'Praten over' doen we op mentaal, bewustzijnsniveau. Dit is het niveau van denken, analyseren, rationaliseren en (proberen) begrijpen. Allemaal zodat we kunnen ontdekken wat we kunnen DOEN om tot een oplossing te komen. En ook al lijkt dit best een geschikte manier om overzicht te krijgen en door te gaan in actie, werkt het niet. Je mentale, of beter gezegd, psychische gezondheid gaat namelijk in essentie niet om je rationele innerlijke wereld. Het gaat om je gevoel. En je gevoel kan je niet denken!
Bovendien begeef je je met praten op bewustzijnsniveau. En dit is slechts 5% van je hele bestaan. 95% van alles wat er in jou omgaat, wat je ervaart, wat je beleeft, wat je voelt en wat dus vraagt om aandacht, zit in je onderbewustzijn. Door alleen maar te praten, praten, praten, en dat allemaal op rationeel niveau, kom je niet tot nauwelijks in dat onderbewustzijn. Het is alsof je van buiten naar binnen probeert te kijken, terwijl de glazen geblindeerd zijn. Uh uh, weinig kans dat jij dan echt gaat zien waar het om gaat. Laat staan dat je beweging kan krijgen in de ervaren blokkade.
Kortom, 'praten over', leidt slechts tot een analyse over wat je aan de buitenkant ziet, je komt niet tot de kern, en kan het probleem, de blokkade of situatie niet bij de oorzaak aanvliegen.
Spreken vanuit...
Voel je het verschil? Door te 'praten over' blijf je erbuiten hangen. Als we het hebben over 'spreken vanuit', sta je acuut in dat huis met geblindeerde ramen. En kan je alles om je heen zien, ervaren en voelen. 'Spreken vanuit' komt dus echt van binnenuit. En dat is precies waar je wil zijn als het gaat over transformeren van een innerlijke beknelling. Als je voelt dat je moet praten met iemand over je probleem, voel je namelijk al dat er iets IN jou om aandacht vraagt. En daarom moet je dus IN jezelf zijn.
En vanuit daar, kan je het naar buiten gaan brengen. Zo krijgen jouw gevoelens, ervaringen en blokkades als het ware een stem, om aan de buitenkant zichtbaar te worden. De woorden die je geeft aan de innerlijke ervaring, worden een expressie, en dat is op zich al helend. Vervolgens kan je gesprekspartner ook daadwerkelijk inzicht krijgen in wat er in jou leeft en daarover sparren. Dit zorgt ervoor dat je steeds de beweging van binnen naar buiten kunt maken, de respons en het advies van de ander weer mee kan nemen naar binnen en kan gaan voelen wat dat voor je betekent. En zo kan je gaan zoeken en finetunen wat voor jou nodig is.
Mag ik dan nog wel praten?
Absoluut! Ik ben zelf echt ook fan van een goed gesprek, op voorwaarde dat het een gesprek is dat van binnenuit wordt gevoerd. Op een doorvoelde, bezielde, beleefde manier. Als je kunt spreken vanuit, kan je je bewegen langs alle lagen van je Zijn. En kan je dus zelfs met een gesprek, je hele holistische systeem meenemen.
