We zijn gewend om reactief te handelen
We zijn geneigd om alleen aandacht aan onszelf en onze innerlijke wereld te besteden als er stront aan de knikker is. Op de momenten dat we merken dat we al dik uit balans zijn. Als we slechter slapen, meer stress ervaren (bewust), als we een korter lontje hebben, als we heel erg moe zijn, etc. Dan gaan we eens denken: wat kan ik anders doen? Vervolgens gaan we trucjes toepassen, onszelf broodkruimels geven om weer in balans te komen. En vervolgens gaan we gewoon weer door. We dweilen met de kraan open.
Naar binnen keren als trucje
Zo zetten we ook onze innerlijke reis in, een bezinningsmoment. We mediteren met een doel. En dat moet je dan ook zo snel mogelijk helpen, zodat je weer door kunt. Maar hier zit een grote blokkade. De weg naar binnen bevat dan namelijk heel veel meer hordes. Je zit hoog in je spanning en stress, je Mind voert de boventoon en je zal nog meer het gevoel krijgen dat het allemaal niet lukt.
Planning en structuur
We plannen zoveel! Werk, sporten, sociale afspraken, zelfs de boodschappen doen we op gestructureerde momenten. Dit geeft houvast. En die structuur mag je ook toepassen op je Inner Journey. Door het te structureren hoef je er niet meer over na te denken en sta je automatisch 1-0 voor op je mind. Bovendien kan je in ontspanning veel makkelijker meegaan met de flow. En door de houvast van de structuur, kan je constructief een nieuw patroon integreren in plaats van reactief te stressmanagen.
Oefening baart kunst
Als je iets wilt leren, als je iets eigen wilt maken, zal je het moeten oefenen. En veel herhalen. Inner journey is een practice. En dat betekent: herhalen, herhalen, herhalen. Maak dus vaste momenten vrij, om even naar binnen te keren. Hoeft niet eens lang te zijn. Met een kwartiertje kom je al heel ver. Begin je helemaal aan het begin en voelt een kwartier al als te groot? Je kan ook met 5 minuten beginnen. Liever vaak kort, dan zelden heel lang.
Zo kan je het verstevigen in je systeem en kan je het op een constructieve manier inzetten als er wel die noodzaak is!
