Het wordt overal om je heen gegooid: Stap uit je comfortzone, want daar ligt de ware groei. We worden aangemoedigd om nieuwe dingen te proberen en onszelf uit te dagen om te groeien en te ontwikkelen. Mijn mening is dat we dit juist niet moeten doen! En het is ook niet nodig, want groei kan ook op een andere, veiligere en comfortabelere manier. Ik geloof dat we dan ook duurzamer resultaat behalen.
Wat is je comfortzone?
Je comfortzone is als een veilige haven. Het is de plek waar je je op je gemak voelt en waar je jezelf kunt zijn. Dit is het veld waarbinnen we ons begeven met alles wat we geleerd hebben. Onze vorming. Waar we ook een goed gevoel van regie ervaren, omdat we hierbinnen precies weten hoe het werkt. Maar als we onszelf dwingen om uit die veilige haven te stappen, kan het overweldigend zijn. Het kan ons gevoel van veiligheid en vertrouwen schaden en ons blootstellen aan onnodige stress en angst. Wat er eigenlijk gebeurt als je buiten je comfortzone treed, is dat je met samengeknepen billen iets doet wat je eigenlijk helemaal niet wil. Volgens mij is dat niet de bedoeling.
Buiten je comfortzone stappen, of....
Wat als we ons in plaats daarvan zouden concentreren op het oprekken van onze comfortzone? Dat betekent dat we onszelf langzaam en geleidelijk blootstellen aan nieuwe ervaringen en uitdagingen, terwijl we ons nog steeds veilig en ondersteund voelen.
Het oprekken van onze comfortzone kan ons helpen om ons zelfvertrouwen te vergroten en onze angst te verminderen. Door onszelf bloot te stellen aan nieuwe situaties en ervaringen, kunnen we nieuwe vaardigheden ontwikkelen en ons perspectief verruimen. We kunnen ook meer vertrouwen krijgen in onze capaciteiten en ons vermogen om uitdagingen aan te gaan. Hierdoor groeien wij en groeit onze comfortzone met ons mee, en andersom.
Nog steeds niet per se comfortabel
Zeg ik daarmee dat groei en het oprekken dan niet oncomfortabel is? Nee, want groei is niet per se comfortabel. Denk maar aan groeipijnen. Of als je een spagaat wil leren doen, dat je steeds een beetje meer mag oprekken en stretchen. Tsja, dat zal niet zonder spierpijn gaan. Maar dat discomfort is prima te dragen. Dat kunnen wij aan. En dat geeft niet direct dat gevoel van onveiligheid, angst en stress. Omdat je het stapje voor stapje doet, en met alle lagen van jouw Zijn mee kan rekken in deze groei en ontwikkeling.
Angst of vertrouwen?
Dus waarom zou je jezelf in het diepe gooien en uit je comfortzone stappen als je je comfortzone kunt oprekken en jezelf nog steeds kunt uitdagen om te groeien en te evolueren? Onthoud dat het oprekken van onze comfortzone niet betekent dat we onszelf moeten pushen tot het punt van extreme angst of stress. Het gaat erom langzaam en geleidelijk nieuwe ervaringen en uitdagingen aan te gaan, terwijl we ons nog steeds veilig en ondersteund voelen. Het vraagt je heel nauw in contact te blijven met jezelf en te differentiëren tussen pijn en stretch. Of spierpijn en een spierscheur... Feel the difference?
Het gaat ultimately dus over het verschil tussen angst en vertrouwen. Push jij jezelf over jouw grenzen, hoppa buiten je comfortzone, anders kan je niet groeien? Of nodig je jezelf uit om steeds te ervaren of je nog iets verder kan gaan. Weer even gedijen. Nog iets verder. Weer even gedijen. En zo kijken tot waar je in dat moment komt. Groei is niet lineair he. En groei vraagt tijd. Dus gun jezelf de tijd
Dus ga je gang en rek je comfortzone op! Je zult merken dat je meer vertrouwen hebt in jezelf en in staat bent om uitdagingen aan te gaan en te groeien op manieren die je nooit voor mogelijk had gehouden.
